อิฉันนั่งเขียนกลอนตอนนายเผลอ
กลอนสะเหร่อไปบ้างก็ช่างฉัน
เพราะหลงกลอนเวิ่นเว้อเพ้อรำพัน
จะแต่งฉันท์ก็ยากลำบากคิด
หัวใจมันอ้อนออดกระงอดกระเง้า
ยามเหงาเหงาซุกซุนวุ่นในจิต
ขอด้นอย่าง ข้างข้าง คูคู ดูสักนิด
จะสะกิดก็ได้ไม่ว่ากัน
ยามรักเลือนเหมือนใจไม่อยากเต้น
แกล้งร้องเล่นลำนำทำขำขัน
เผื่อกล้ามเนื้อหัวใจมันไหวทัน
จะคาดคั้นให้มันรำระบำดาว
อิฉันนั่งเขียนกลอนตอนนายเผลอ
กลอนสะเหร่อโปรดอภัยให้น้องสาว
ต้องเหงาเดียวเปลี่ยวบ้างเป็นครั้งคราว
หากมีดาวมาตอบ..จะขอบคุณ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
