ไผ่หวิวพริ้วแผ่ว แพรวใบพราวพร่าง
หนาวลม..น้ำค้าง..หนาวอย่างเหน็บขวัญ
ใบไผ่ลอยคว้าง หมุนร่างร่วงพลัน
ติดปีกโบยผัน ฝันลับดับดวง
ทิวไผ่ล้อลม เคยชม เคยชื่น
เธอไม่หวนคืน ฝืนเศร้า เฝ้าหวง
ลมเคยโลมไล้ หรือใครเฝ้าลวง
ทิ้งดาวพันดวง ให้ร่วงลงดิน....
วะวาบหวิวไหว ใจสั่นสะท้อน
รักเคยอุ่นอ้อน จางไร้ให้ถวิล
ท่ามมวลแมกไม้ น้ำตาไหลริน
ฤา จะด่าวดิ้น ฝังจินต์ฝากดาว....
งานเหงาๆ ของแซม...ถ้าไม่ถูกต้องฉันทลักษณ์ ก็อภัยให้แซมด้วยนะคะ
และ...ขอให้วันนี้เป็นวันดีๆ ของทุกคนค่ะ...
แซมค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
