ยังร่ำร่ำ ไรไร จะไปหา
หรือยังว่า รอรี อยู่นี่หนอ
ระยะทาง ยังไกล ไหงมัวรอ
ไม่น่าท้อ แต่ต้น ของหนทาง
เหนื่อยก็พัก ทักทาย ริมชายน้ำ
อยู่ประจำ ข้างเนิน มิเหินห่าง
เพียงแต่คน เบื่อชืด ว่าจืดจาง
มิอยากย่าง เข้าใกล้ ไม่อาวรณ์
ทั้งที่มี ที่หวัง สุดทางนั่น
มัวรำพัน รำพึง อยู่ครึ่งค่อน
จะออกเดิน หรือเหงา จะเข้านอน
มาเขียนกลอน ............
Panwat
เจอบทกลอนเขียนค้าง..แล้วร้างหลบ
ยังไม่จบ...ดั่งจินต์ถวิลหา
รู้ไหมคนฟุ้งซ่าน...เปิดผ่านมา
จะนำพาตัวใด?ต่อใยดี
หรือว่าเค้าจะเขียนต่อ...ต้องรอก่อน
จะให้อ้อนถึงไหน?ใจถามพี่
ก็ร่ำร่ำ..วาจาไม่พาที
หวังคนดี.ย้อนรอยมาคอยเจอ
อ่านบทกลอนย้อนกลับ...จะหลับต่อ
แต่ใจฟ่อ...บางสิ่งนิ่งเผยอ
แม้อีกทางยังรอจะออเออ
วันที่เธอ...เขียนจบ....รอปรบมือ
ยังไม่จบ...ดั่งจินต์ถวิลหา
รู้ไหมคนฟุ้งซ่าน...เปิดผ่านมา
จะนำพาตัวใด?ต่อใยดี
หรือว่าเค้าจะเขียนต่อ...ต้องรอก่อน
จะให้อ้อนถึงไหน?ใจถามพี่
ก็ร่ำร่ำ..วาจาไม่พาที
หวังคนดี.ย้อนรอยมาคอยเจอ
อ่านบทกลอนย้อนกลับ...จะหลับต่อ
แต่ใจฟ่อ...บางสิ่งนิ่งเผยอ
แม้อีกทางยังรอจะออเออ
วันที่เธอ...เขียนจบ....รอปรบมือ