หากหมายปอง เด็ดเชยชม ดมดอกฟ้า
ต้องทะยาน ขึ้นนภา คว้าจุดหมาย
หากใคร่ครวญ อยากเคียงชิด สนิทกาย
ต้องปื่นป่าย ทองฟ้ากว้าง หวังเคียงชม
ดอกฟ้าเด่น งานพักตร์ ในพิภพ
ช่างประสบ พบบุญตา ใฝ่สุขสม
หวังได้เคียง เรียงคู่หมาย มาภิรมย์
หวังดอมดม ดอกฟ้า ตราบชั่วกาล
ดอกฟ้ากับ หมาวัด จริงใช่อยู่
ใช่ว่ารู้ ในนิยาย เพียงขับขาน
ใช่ว่าสร้าง ไว้เพื่อเป็น เพียงตำนาน
ที่มีมา แต่โบราณ ไว้สอนตน
หวังหมายปอง เด็ดดอกฟ้า ที่มีค่า
อยู่ท่ามกลาง ดวงดารา พาสับสน
เพราะชื่่อก้อง เกียรติไกล ใครยินยล
ต้องรู้จัก มากล้น เหลือคณา
หากยังหวัง มีพลัง อยากเคียงใกล้
จงทำตัว ให้สูงใหญ่ ไร้กังขา
หากสิ้นหวัง หมดพลัง แรงศรัทธา
จงกลับมา ดอมดม ดอกหญ้าดิน....
น้องหทัยกาญจน์
๐ ดวงใจรักหนึ่งดวงโชติช่วงแสง
ดวงใจแห่งศรัทธาค่าควรถิ่น
ดวงใจน้อยร้อยเรียงเยี่ยงโบยบิน
ดวงใจยินยลรักอักษรา
๐ ดวงใจพราวขาวผ่องลอยล่องเมฆ
ดวงใจเฉกจันทร์เพ็ญเด่นคุณค่า
ดวงใจหลอมแน่นหนักรักศรัทธา
ดวงใจฝ่ากระแสและเยือกเย็น
๐ ดวงใจฝันวันสวยด้วยความใส
ดวงใจไหวบางเบาคนเล่าเห็น
ดวงใจออดอ้อนพจน์บทประเด็น
ดวงใจเป็นดวงตาเอื้ออารี
๐ ดวงใจเอ๋ยอาจเป็นเช่นดอกฟ้า
ดวงใจจ้าเจิดแรงอวดแสงสี
ดวงใจซึ่งมองเห็นเช่นเทวี
ดวงใจนี้คือดวงใจ..หทัยกาญจน์..
พี่ระนาดเอก
ดวงใจนี้ คือดวงใจ ใช่ดอกฟ้า
เพียงดอกดวง ดอกหญ้า กล้าอาจหาญ
ที่เรียงร้อย ถ้อยคำ มาเนิ่นนาน
เพียงพบพาน พี่ชาย ผู้ใจดี
ดวงใจนี้ ขอขอบคุณ พี่ต่อตอบ
น้องนั่นชอบ ก่อนกานท์ กลอนบทนี้
ที่พี่ร้อย เรียงรัก ถักวจี
สง่าศรี สมถ้อยคำ ดั่งดวงใจ
(ขอต่อจากเดิมนะคะพี่ระนาดเอกจ๋า)
หากน้องเป็น เช่นดอกฟ้า ที่พี่บอก
พี่คงไม่ ช้ำชอก นอนร่ำไห้
ดวงใจนี้ โบยบิน ถิ่นที่ไกล
โรยร่วงไป โปรยปราย ทั่วธานินท์
หากน้องเป็น เช่นดอกฟ้า ดวงดอกแก้ว
ส่องพราวแพรว แสงสว่าง ดั่งพลอยหิน
ให้พี่ชาย ได้เคียงคู่ ร่วมอยู่กิน
สมถวิล ดอกฟ้าร่วง จากนภา....
หทัยกาญจน์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
