เกิดมาที มีกรรม โถทำได้
ไม่เห็นใจ รุมน่วม รวมกันเฉ่ง
กลางก็ร้าย ซ้ายก็กล้า ขวานักเลง
หิ้วกางเกง วิ่งไกล ไม่รู้ตัว
แบกขนุน มาฝาก ถากด้วยขวาน
หัวกบาล หลายแฉก แตกไปทั่ว
โดนถอยหมาก บากลำ จำหนีกลัว
ดีหรือชั่ว อย่างไร ไว้สักคน
(นะนัชนะ..นะแกงนะ..ไหว้ล่ะ..)
รพีกาญจน์ 59