แค่เป็นคนแอบรักก็เป็นสุข
บางครั้งทุกข์สุขเศร้าบ้างหมองหม่น
บางครั้งเหงาปวดร้าวบ้างอัปจน
แค่เป็นคนที่แอบรักคงสุขใจ
แค่เป็นคนไม่สมหวังในเรื่องรัก
บางครั้งต้องอกหักนอนร่ำไห้
บางครั้งบ้าเผลอฝันละเมอไป
แค่เป็นคนที่รักใครได้ก็เพียงพอ
หทัยกาญจน์
ทั้งสุขโศก โลกเรา ก็เท่านี้
รักที่มี มิได้ ให้ใครต่อ
เพราะยึดมั่น เพียงใจ ที่ใฝ่รอ
แม้มิได้ พะนอ ก็พอใจ
ขึ้นชิ่ว่า แอบรัก ยากสุขชื่น
แต่มิอาจ จะฝืน กลืนเก็บไว้
เมื่อเห็นเขา เริงร่า ในหทัย
เราก็พลอย ยิ้มได้ อยู่ในทรวง....
"สุนันยา"
รักที่มี มิได้ ให้ใครต่อ
เพราะยึดมั่น เพียงใจ ที่ใฝ่รอ
แม้มิได้ พะนอ ก็พอใจ
ขึ้นชิ่ว่า แอบรัก ยากสุขชื่น
แต่มิอาจ จะฝืน กลืนเก็บไว้
เมื่อเห็นเขา เริงร่า ในหทัย
เราก็พลอย ยิ้มได้ อยู่ในทรวง....
"สุนันยา"
มีสุขเศร้าเหงาระทมทุกข์ร้องไห้
สมหวังได้เสียใจเป็นยามหวงห่วง
โหยหารักร้องครวญใคร่อยากตักตวง
เหมือนติดบ่วงนายพรานก่อเวรกรรม
ถึงแอบรักหลากอารมณ์ปะคละเคล้า
ถึงใจเราเหงาเศร้าเช้าจรดค่ำ
แต่ไม่สร้างเวรกรรมเกิดเจ็บจำ
ให้ใครใครต้องช้ำเพราะรักเรา
หทัยกาญจน์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
