[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[รพีกาญจน์]

มีดธรรมดาคิดว่าผ่ามิได้
คงต้องไปยืมขวานท่านรามสูร
อ่านหนังสือจำได้ตอนไฮสคูล
ที่ลำพูนไงเล่าครั้งเก่านั้น

จึงวิ่งไปคว้าแก้วตราแมวน้ำ
มันนอนคว่ำยังใหม่ในครัวฉัน
ปีนหลังคาโดยไวไปฉับพลัน
เมขลาขาสั่น...มันสูงจริง

ชูแก้วสวยใบใสหมายมาล่อ
รามสูรอย่ารอขออย่านิ่ง
โปรดยื่นขวานท่านมาอย่าประวิง
แลกกับแก้วใสปิ้งทิ้งขวานมา

แกงฯจะเอาขวานมาผ่าขนุนเนื้อ
มิน่าเชื่อทำไมใหญ่หนักหนา
มีดมีอยู่เกรดต่ำแสนธรรมดา
อยากจะผ่า...ขนุนคุณ(พี่)รพี...

---สะเลเต---

ลำบากแท้ แม่คุณ ลงทุนสูง
เพียงหมายมุ่ง ขวานงาม เหล็กน้ำพี้
ปีนหลังคา ขาแกว่ง แรงไม่ดี
แก้วใสสี ล่อยุ ปศุราม

หากมืดหน้า ตาบวม ลืมสวมแว่น
ขวานลิ่วแล่น เร็วลึก ฮึกเหิมห่าม
ไม่ติดเบรค เมขลา ผกางาม
ต้องเอาความ เพริศพริ้ง ทิ้งเพราะเรา

รีบไต่หลัง สังกะสี มานี่เถิด
ก่อนจะเกิด ฟ้าร้อง-แลบหมองเศร้า
แก้วใสหม่น โยนลง ตรงเบาเบา
ส่วนตัวเจ้า โดดทุ่ม ขออุ้มเอง

ไม่ต้องควาน ขวานงาม ใช้จามผ่า
ขอพึ่งพา หมอณัช เธอตัดเก่ง
หวาน ล่อน กรอบ ขบมัน กันครื้นเครง
ขนุนน้อย ห้อยโตงเตง อย่าเฉ่งเลย
 
รพีกาญจน์ 59