ฉันเป็นเพียง"ลูกหมา"ที่สาหัส
แถมจรจัด หลบเร้น เพราะเป็นใบ้
ใครจะเอา เฝ้าบ้าน ต้องอ่านใจ
เพราะใครมา-ใครไป-เห่าไม่เป็น
อยู่ก็เหมือน อาศัย ไร้คุณค่า
จะด้านหน้า ต่อไป กลัวใครเห็น
ยอมเดินเลี่ยง เสี่ยงตาย เช้า-สาย-เย็น
หนาวถึงเอ็น รู้มั๊ย? หนีใครมา
หมาตัวเนี๊ยะ สื่อได้ ถ้านายชอบ
ยามพินอบ พิเทา ก็เข้าท่า
ขอฝากสาร ผ่านออก กระบอกตา
พร้อมสัญญา ว่า"รักนาย"จนวายปราณ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
