๐ เห็นเขามาถูกทางวางคำหวาน
ส่งประสานผูกมิตรคิดคำหรู
มองตัวเราเฉาใจไร้คนชู
จึงมองอยู่ห่างห่างอย่างคนช้ำ
๐ อยากมีคนห่วงใยส่งไอหวาน
ข้ามทะยานฝ่าฝนหล่นกระหน่ำ
อยากยินเสียงกระซิบทิพย์ลำนำ
ชวนคืนค่ำดึกดื่นให้ตื่นตา
๐ เป่ามนตร์เพี้ยง!เยี่ยงคนสิ้นหนแล้ว
นั่งใจแป้วยังกะอนาถา
เธอจะรับรู้ไหมใส่วิญญาณ์
ซึ้งภาษารำพันฝันค่ำคืน
๐ รอความหวังทั้งที่มีแต่ลบ
หวังมากลบความเหงาเศร้า,สะอื้น
ด้วยอารมณ์ฝนพร่ำท่ามฟ้าครืน
นัยน์ตาชื้นรอหวังดั่งเดียวดาย..
ระนาดเอก
ปล.แล้วพี่มาถูกทางมั๊ยจร๊า!..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
