[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ระนาดเอก]

ตาซึ้งซึ้งเศร้าเศร้าเขาคนนั้น
สบตากันใจฉันสุดหวั่นไหว
แค่มองตาก็รู้ซึ้งถึงความใน
ประตูใจถูกแฉแค่สบตา

หลับตาลงครั้งใดใจมันคิด
แค่มีสิทธิ์เท่านั้นคือฝันหา
แม้ตาบอกความรักจักโรยรา
ฉันก็กล้าที่จะฝัน แม้ฉันตรม

natcha

ตาซึ้งเศร้าเจ้าเผยเคยบรรจบ
ตาที่สบบอกใบ้ให้ฉันก้ม
ตาคนบ้าพาใจให้ระทม
อยากเป็นลมยามพบสบสายตา

ทำเศร้าซึ้งบึ้งบ้างอย่างคนใบ้
จะพาไปนำส่งโรงบาลบ้า
นั่งเศร้าซึ้งครึ่งวันหวั่นอุรา
ศรีธัญญาคงรับเธอกลับคืน

หลับตาลงคงร้องให้ก้องฟ้า
จึงรีบพาเธอไปอย่าได้ฝืน
คงหนีจากศรีธัญญามาวานซืน
ทำมายืนตาซึ้งเศร้าเฝ้าข้างทาง

สล่าผิน

๐ ตาซึ้งซึ้งเศร้าเศร้าเหาเต็มหัว
ส่งกลิ่นตัวลมโชยโปรยกลิ่นสาง
คงคนไข้ที่ว่าบ้าหูกาง
ฟันหน้าห่างน้ำลายป้ายมอมแมม

๐ ตาซึ้งซึ้งครึ่งบ้าเวลายิ้ม
ผสมความจิ้มลิ้มอวบอิ่มแก้ม
พอเธอทัดดอกไม้ใช้ปักแซม
เพิ่มความแจ่มรัศมีศรีธัญญา

๐ คอยล้อมวงตะล่อมพร้อมตะครุบ
หลบมือไม้เธอทุบ-ยุบหายซ่าส์
แม่เจ้าเอ๋ยพลังดั่งพังงา
ส่งสายตารอยยิ้มพริ้มยียวน

๐ ตาซึ้งซึ้งเศร้าเศร้าคราวคับขัน
เธอควงเหวี่ยงกำปั้นแบ่งปันถ้วน
กว่าจับส่งโรงบาลงานอื่นรวน
ทุกคนล้วนปูดบวมเหงื่อท่วมกาย..

ระนาดเอก