ฝากเบอร์โทรฯหลังไมด์...ไว้ให้เจ้า
อย่ามัวเศร้าเลยหนาทำหน้าหงอย
ฤดูนี้...พิรุณหล่นคนสำออย
พี่ต้องคอยตามกอด...จนปอดบวม
"รักเจ้านะสุนันยา"..พี่กล้าพูด
กลอนดึงดูดตลอดอยากกอดสวม
แต่เห็นมีคนทำ..มากำกวม
พี่ไม่อาจจีบรวมร่วมกับใคร?
พี่เอ่ยคำ ว่ารัก ฝากไปทั่ว
น้องเริ่มกลัว มองเห็น เช่นอ่อนไหว
อยากปลอบขัวญ ห่วงหา ต้องอย่าไกล
น้องยังไม่ มีใคร อยู่ในทรวง
คนอื่นทำ กำกวม อย่ารวมเหมา
เค้าแค่เหยา เฝ้าหยอก หลอกว่าหวง
คนที่จริง ใจมอบ ปลอบแดดวง
ยังไม่มี ให้ควง...แม้ช่วงวัน...
"สุนันยา"
น้องเริ่มกลัว มองเห็น เช่นอ่อนไหว
อยากปลอบขัวญ ห่วงหา ต้องอย่าไกล
น้องยังไม่ มีใคร อยู่ในทรวง
คนอื่นทำ กำกวม อย่ารวมเหมา
เค้าแค่เหยา เฝ้าหยอก หลอกว่าหวง
คนที่จริง ใจมอบ ปลอบแดดวง
ยังไม่มี ให้ควง...แม้ช่วงวัน...
"สุนันยา"