[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[บ้านริมโขง]

อ่านกลอนพี่" Music" ไม่หลีกหลบ
ทุกคราวพบ ว่าเจ๋ง เก่งเสมอ
ชื่นชมใน สำนวน กวนจริงเออ
แอบรักเธอ...แล้วใจ ทำไงดี.....เฮ้อ!!!!!

"สุนันยา"

กลัวที่สุด คำนี้ มีแต่หลอก
มีคนบอก หลังไมด์ ให้เสมอ
แต่ต่อหน้า "ทำกวน" ไม่ชวนเจอ
อยากให้เธอ เป็นทูต"ช่วยพูดที"

เพราะเค้าเป็น นักกลอน รุ่นก่อนเก่า
ช่วยเขย่า ลั่นกลอง เป็นน้องพี่
สุนันยา หน้าหวาน สานกวี
ด้วยท่าที อักษร ช่างงอนงาม

ช่วยเป็นเซียน เขียนสาร์น ไปขานไข
ทำให้เขา หลงใหล ในโลกสาม
อยู่ทางนี้ คอยสดับ นั่งจับยาม
ให้เค้าตาม สุ..มา..ค่อยว่ากัน

น้องทำงาน สำเร็จ เสร็จจะรัก
ให้หนุนตัก นอนเปล ทะเลฝัน
เจ้าร่ายกลอน อ้อนซึ้งประหนึ่งจันทร์
พี่จะเป็นตะวัน...รำพันรวม

(....แกล้งใช้ให้เป็นแม่สื่อ...ซะเลย...อิอิ....)

งี้เลยเหรอ เธอจ๋า ว่าซื่อซื่อ
ต้องแม่สื่อ คือหวัง เสริมสั่งสวม
ไยต้องเอาคนกลางมาวางรวม
คนที่อ่วมคือพี่..หนีไม่พ้น

เอ่ยบอกเอง ไม่ออก บอกว่า “รัก”
คำน้อยนัก ไม่บอก ออกฉงน
เอ่ยฝากเขา – เขาบอกเอง ไม่เกรงตน
จะหมองหม่น..แม่สื่อ คือตัวการ

ฝากปลาย่างกับแมวแห้วมามาก
แมวไม่อยากได้ไง..ในอาหาร
จะให้อดเฝ้าคอย หงอยซมซาน
แมวไหนทาน ทนได้..เชื่อไหมคุณ ?

บอกมาเถิดคำใด อยากให้รู้
ยังคอยอยู่คู่หวังโลกยังหมุน
ให้เสียดายรางวัลอันการุณ
ตักนอนหนุน..อยากได้..หมายคนเดียว.

"บ้านริมโขง"