Re: (กำลังประกวด)แต่งกลอนประจำเดือน กันยายน ๒๕๕๔

รู้ทั้งรู้ว่าใจเธอมีเจ้าของ มีคนจับจองมาก่อนฉัน
รู้ทั้งรู้ว่าเธอไม่มีวันมาสนใจกัน แต่ก็ทำทุกอย่างให้เธอมาผูกพัน
แม้ใจฉันนั้นมันจะเหนื่อยและล้ามากเพียงใค กับความเย็นชาที่เธอตอบแทนมาให้ฉัน
บอกตรงๆไม่เคยท้อไม่เคยจะหวั่นไหว หากถามว่าทำไม เพราะรักคือคำตอบ
ในบ้างเวลาที่เราต้องไกลกัน เธอรู้ไมใจฉันสุดอ้างว้าง
ถามถึงเธอไปตลอดทางที่เดิน ไม่ว่าจะเผชิญอะไรในชีวิตใจฉันยังมีเธอ
รู้ก็รู้ดีเสมอ ว่าเธอมีเขาค่อยดูแล ค่อยแคร์ใจเป็นอย่างดี
ก็ไม่อาจทำใจให้หยุดคิดได้ชักที ยังห่วงหายังห่วงใย
รักเธอนะได้ยินไหม รู้ไหมว่าคนที่เธอมองผ่านเลยไปคนนี้คิดถึงเธอขนาดไหน
คิดถึงทีไรก็มีน้ำตา นึกถึงใบหน้าเย็นชาของเธอใจก็ยิ้มออก
โปรดบอกฉันทีว่าควรทำเช่นไรกับหัวใจที่รักเธอดวงนี้
เมื่อไหร่มันจะโยนเธอออกจากใจได้ชักที คนที่ฉันรักแต่ไม่อาจได้เคียงคู่
หว้งว่าเขาจะรักและดูแลเธอ ฉันจะมีความสุขเสมอถ้าทางเดินของเธอกับเขาเป็นไปในทางที่ดี
ส่วนฉันคนนี้ขอเพียงสิทธิที่จะคิดถึงและรักเพียงในใจ
แม้เจ็บปวดรวดร้าวชักเพียงใด ขอเพียงใจมีเธอฉันยอมทน
ไม่เคยขอให้สนคนๆนี้ เพียงชักวินาทีเผลอหางตามามองฉันบ้างก็ยังดี
คงสุขใจเกินพอแล้วกับคนๆนี้ที่รักเธอแต่เธอคงไม่รู้
ขอให้ฉันได้อยู่ในโลกของคนเหงาอย่างนี้ต่อไป
แม้ความจริง ใจเธอเป็นของใคร ใจฉันคงไม่รับรู้
ขอให้ฉันได้เฝ้าดูความเป็นไปของเธออยู่ไกลๆ ก็พอใจคนอย่างฉันและคิดถึงเธอไปอย่างนั้นทุกวันจนกว่าใจจะหยุดเต้น