รำลึกสิ่งดีดีในชีวิต
ก็เฝ้าคิดถึงหน้านัยน์ตาใส
จมกับความมืดหมองของดวงใจ
โลกกว้างไกลสำหรับการรับรู้
ทุกทุกก้าวที่เดินจนเพลินหลง
วกเวียนวงสร้างหวังยังอดสู
ยิ่งใกล้สิ่งที่รอเศร้าพอดู
เมื่อมาสู่ว่างเปล่าเข้าเยี่ยมกราย
แต่ละก้าวเดินทางอย่างท้อแท้
เพราะเพียงแต่มุ่งมาหาความหมาย
ยังรับความขมขื่นสะอื้นอาย
คงเดียวดายไร้ปลอบมอบกลับมา
ขาดแม้คนเกี่ยวแขนสู่แดนเปลี่ยว
ต้องท่องเที่ยวเปะปะอนาถา
เมื่อเพื่อนฝันเปลี่ยนใจไม่นำพา
ลืมสัญญาเก่าเก่าเราเคยทำ
รุ้งสวยลืมทอดสายให้ไต่ข้าม
ลุยขวากหนามก้าวเดินเพลินถลำ
อิ่มรสแห่งความหลังฝังใจจำ
อิ่มความช้ำจนขินอย่างยินยอม
รักต้องเก้อเจอกับอุบัติเหตุ
ไม่เหลือเศษน้ำใจให้หล่อหลอม
เคยสดขื่นรื่นรสต้องอดออม
วันนี้พร้อมชื่นชมความตรมใจ
ดาว อาชาไนย[/size]
ก็เฝ้าคิดถึงหน้านัยน์ตาใส
จมกับความมืดหมองของดวงใจ
โลกกว้างไกลสำหรับการรับรู้
ทุกทุกก้าวที่เดินจนเพลินหลง
วกเวียนวงสร้างหวังยังอดสู
ยิ่งใกล้สิ่งที่รอเศร้าพอดู
เมื่อมาสู่ว่างเปล่าเข้าเยี่ยมกราย
แต่ละก้าวเดินทางอย่างท้อแท้
เพราะเพียงแต่มุ่งมาหาความหมาย
ยังรับความขมขื่นสะอื้นอาย
คงเดียวดายไร้ปลอบมอบกลับมา
ขาดแม้คนเกี่ยวแขนสู่แดนเปลี่ยว
ต้องท่องเที่ยวเปะปะอนาถา
เมื่อเพื่อนฝันเปลี่ยนใจไม่นำพา
ลืมสัญญาเก่าเก่าเราเคยทำ
รุ้งสวยลืมทอดสายให้ไต่ข้าม
ลุยขวากหนามก้าวเดินเพลินถลำ
อิ่มรสแห่งความหลังฝังใจจำ
อิ่มความช้ำจนขินอย่างยินยอม
รักต้องเก้อเจอกับอุบัติเหตุ
ไม่เหลือเศษน้ำใจให้หล่อหลอม
เคยสดขื่นรื่นรสต้องอดออม
วันนี้พร้อมชื่นชมความตรมใจ
ดาว อาชาไนย[/size]
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
