“ไร้..วาสนา?”
๐
๐ ได้แต่ยืนหลบเสาแอบเกาหัว
น้ำตารั่วมัวตาคราจับจ้อง
ปฏิทินปลดเปลี่ยนเวียนวางกอง
คนบทตัวสำรองหมองอุรา
๐ รักหัวปักหัวปำอย่างคร่ำเคร่ง
ใจวังเวงผุกร่อนนอนผวา
ทรมานด้วยใจคอยไขว่คว้า
วาสนาติดลบพบระทม
๐ เหมือนตกเหวเลวร้ายแหวกว่ายช้ำ
เหมือนถลำห้วงทุกข์ถูกทับถม
เหมือนตาบอดสอดจ้องมองรุ้ง-ลม
เหมือนขยะโสมมขมขื่นใจ
๐ ชังพระพรหมยิ่งนักสาปรักคุด
คอยฉวยฉุดยถาน้ำตาไหล
สิ่งโรจน์รุจเริงเร้าคือเตาไฟ
ที่ไสวในอกนรกเยือน
๐ ส่งหน้าเธอลอยยั่วจนทั่วห้อง
แสร้งยิ้มย่องเย้าทาสอยู่กลาดเกลื่อน
คือทุกวันทั้งวันแทบฟั่นเฟือน
คอยเฉือดเฉือนโลกสุขลดทุกที
๐ วาสนาหน้าบ้านดอกบานแล้ว
ต้นฉายแววคุณค่าอวดราศี
ส่วนตัวเราวาสนาคร่าชีวี
จมกับที่เพียงออก..ดอกโศกบาน..
ระนาดเอก
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
