[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สุนันยา]

คนรักแอบแนบร่างระหว่างเศร้า
แอบรักเขาเขลาจริงและยิ่งขม
ไม่กล้าบอกหรือไรไยจึงจม
ซับระทมเพียงเดียวเปลี่ยวในทรวง

ไยไม่กล้าฝ่าหวังดังตั้งจิต
ไยไม่คิดบอกเขา..เราห่วงหวง
ไยไม่นำมารยาท้าทั้งปวง
ไยปล่อยล่วงเนิ่นนัก...หากรักใคร

หากปล่อยเขารู้เอง..เกรงช้านัก
หากเป็นรักจริงแท้แน่ไฉน
ควรกล้าบอกอย่าแอบแนบในใจ
ควรบอกไปให้เห็นเป็นสัจจริง

เพียงได้รักก็สุขอย่าทุกข์ขม
อย่าตรอมตรมรักนี้ที่อกหญิง
รักคือให้, เสียสละ อย่าประวิง
รักคือสิ่ง สวยงาม ยามรักใคร..

รัก..อย่าหวังสิ่งตอบ..เพียงมอบเขา
ด้วยเพราะเราต้องการกล่าวขานไข
รัก...บริสุทธิ์ ผุดวาง อย่างชื่นใจ
เหนืออื่นใด..คู่สม..นั้นพรหมนำ.

"บ้านริมโขง"

อยากจะบอก ยิ่งนัก ว่ารักยิ่ง
แต่กลัวจริง เขาเห็น เป็นเรื่องขำ
ในห้วงจินต์ ขื่นขม ตรมระกำ
เจ็บซ้ำซ้ำ แผลเก่า หากเขาเมิน

คงได้แต่ แอบมอง ปองถวิล
อยู่ในจินต์ ซ่อนไว้ เพราะใจเขิน
เก็บร้กอยู่ ด้วยว่า ไม่กล้าเผชิญ
เพียงเขาเดิน ผ่านหน้า พาภิรมย์

ทั้งเช้าเย็น เห็นเขา เฝ้าหยอกล้อ
ใครกันหนอ สำรวย ดูสวยสม
ทั้งปากคอคิ้วคาง ช่างน่าชม
เราคงตรม หากยัง ไม่ยั้งใจ

จะเก็บภาพเขาไว้ เพียงในฝัน
จะเก็นวัน งดงาม ยามเคลื่อนไหว
จะเก็บเขา เนาแนบ แอบอิงใน
จะเก็บที่ ดวงหทัย ไปชั่วกาล...

"สุนันยา"