อ่านกลอนเธอเผลอใจไปให้แล้ว
ฉันนั่งแกร่วกลางทะเลร่อนเร่เก้อ
ฟังเสียงคลื่นผสมลมละเมอ
จะหาเจอฝั่งไหมยังไม่รู้
ฟ้ามืดมิดดวงดาวราวจะร่วง
ฉันเป็นห่วงเธอรู้ไหมใจหดหู่
พอเห็นแสงประภาคารมานชื่นชู
เธอคงอยู่ไม่ไกลเกินไปนัก
แขนนี้พร้อมยอมเสนอให้เธอหนุน
อ้อมแขนอุ่นให้เธออ้อนนอนหนุนตัก
มอบดวงใจไม่ต้องคืนยื่นความภักดิ์
สุดแต่เธอจะเก็บรักไว้ที่ใด
ดาว อาชาไนย
ฉันนั่งแกร่วกลางทะเลร่อนเร่เก้อ
ฟังเสียงคลื่นผสมลมละเมอ
จะหาเจอฝั่งไหมยังไม่รู้
ฟ้ามืดมิดดวงดาวราวจะร่วง
ฉันเป็นห่วงเธอรู้ไหมใจหดหู่
พอเห็นแสงประภาคารมานชื่นชู
เธอคงอยู่ไม่ไกลเกินไปนัก
แขนนี้พร้อมยอมเสนอให้เธอหนุน
อ้อมแขนอุ่นให้เธออ้อนนอนหนุนตัก
มอบดวงใจไม่ต้องคืนยื่นความภักดิ์
สุดแต่เธอจะเก็บรักไว้ที่ใด
ดาว อาชาไนย