เพราะความอยากมากมีจนปรี่ล้น
ไม่เคยสนคนแย่แลเสมือน
ประหนึ่งตัวชั่วผิดแล้วบิดเบือน
ให้จมเดนเห็นเกลื่อนทุกเถื่อนแดน
พาจิตต่ำดำดิ่งแล้วทิ้งเหว
คละความเลวเคล้าคลุึกว่าสุขแสน
แล้วมัน "สุข" หรือ "สุก" เมื่อเราแคลน
ทุกคนแม้นเพื่อนสิ้นถิ่นโลกันตร์
เมื่อร่ำรวยล้นฟ้าก็หาสุข
ต้องร้อนทุกข์คลุกเคล้าเงาสวรรค์
ด้วยกลัวหมด,อด,อยากลำบากครัน
กลัวทรัพย์นั้นพลันสูญจำรูญกลาย
ดับเถิดหนาดวงจิตนิจกิเลส
ที่อาเพศร้อนรุ่มสุมสลาย
ก่อนจะทิ้งสิ่งสร้างทั้งร่างกาย
เมื่อยามวายหายเกลี้ยงเหลือเพียงกรรม ฯ
~* ปุถุชนฯ *~
ไม่เคยสนคนแย่แลเสมือน
ประหนึ่งตัวชั่วผิดแล้วบิดเบือน
ให้จมเดนเห็นเกลื่อนทุกเถื่อนแดน
พาจิตต่ำดำดิ่งแล้วทิ้งเหว
คละความเลวเคล้าคลุึกว่าสุขแสน
แล้วมัน "สุข" หรือ "สุก" เมื่อเราแคลน
ทุกคนแม้นเพื่อนสิ้นถิ่นโลกันตร์
เมื่อร่ำรวยล้นฟ้าก็หาสุข
ต้องร้อนทุกข์คลุกเคล้าเงาสวรรค์
ด้วยกลัวหมด,อด,อยากลำบากครัน
กลัวทรัพย์นั้นพลันสูญจำรูญกลาย
ดับเถิดหนาดวงจิตนิจกิเลส
ที่อาเพศร้อนรุ่มสุมสลาย
ก่อนจะทิ้งสิ่งสร้างทั้งร่างกาย
เมื่อยามวายหายเกลี้ยงเหลือเพียงกรรม ฯ
~* ปุถุชนฯ *~