ขอสุขยามยิ้มฝันอ่านเขียนกลอน
ในโลกจริงร้อนเปลวไฟเลวร้าย
โอบล้อมภายในจิตโหมปิดกั้น
ตะกายลุกขลุกขลักสำลักควัน
มองทางตันแต่ละด้านผ่านน้ำตา
โลกใบนี้มีอะไรกว้างใหญ่นัก
ระหว่างล้มจมปลักสักปัญหา
ความอ่อนไหวสืบเท้าใกล้เข้ามา
รอบรอบกายคล้ายว่าเชื่องช้านัก
มีอะไรในมุมมองของความคิด
ปล่อยลอยจิตชำระอุปสรรค
จึงได้ยินนิยาม-ถามความรัก
จึงได้พักผ่อนเพลาเบาหัวใจ
ภายในโลกปะทุระอุร้อน
มีอีกโลกซุกซ่อนความอ่อนไหว
ถึงโลกจริงมืดมนหนทางไป
แต่โลกในจินตนา..กว้างกว่านัก
ฉันและเธอเป็นใครในแห่งนี้
จริงอยู่ที่แต่ละผู้ไม่รู้จัก
แต่ครั้นเมื่อเราได้เอ่ยทายทัก
ก็ประจักษ์แจ้งได้...ใจเดียวกัน
เราคือสมาชิกโลกอักษร
หลงกานท์กลอนปลื้มปลาบรักกาพย์ฉันท์
ส่วนชีวิตส่วนตัว...ช่างหัวมัน
ขอสุขยามยิ้มฝันอ่านเขียนกลอน
จ้อง เจรียงคำ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
