เพราะใฝ่หาคว้าควานทะยานอยาก
กิเลศลาก..จิตเห็นดำเป็นขาว
มิสังวรชีพตัวนั้นชั่วคราว
มิยืนยาวค้ำฟ้าเมื่อคราวาย
ก็มิเหลืออะไรติดไปด้วย
ผิว่ารวยล้นฟ้าก็อย่าหมาย
แม้แต่เหลียญใส่ปากยามจากตาย
ก็ต้องคายออกเคล้าในเถ้ากูณ
มิมีใดคงมั่นต่างผันเปลี่ยน
เมื่อกาลเวียนล่วงผ่านก็พาลสูญ
สร้างให้รู้คุณค่าเพื่ออาดูร
ให้จำรูญ จำร้าง จนรางเลือนฯ