~ หลง ~
เพราะจิตใจไม่ละอกุศล
ในวังวนทนกลั้วจนชั่วขัย
ถึงตายดับลับลาก็หาไกล
ลุซึ่งนัยใจล่วงจากบ่วงมาร
ติดในรูป-ลิ้ม-รส-พจน์-กลิ่น-เสียง
ความไม่เที่ยงเบี่ยงจิตลิขิตขาน
จึงหลงเงาเมามัวในตัวการ
ที่สามานย์พาลตัวให้มัวมล
ปล่อยละวางห่างเคลียร์เสียบ้างเกิด
คงบังเกิดความดีที่พูนผล
ละกิเลสเหตุเขลาเมามัวตน
หลุดจากกล,กรง,กรังที่ขังตัว
อันรูป-รส-กลิ่น-เสียงเพียงมายา
อวิชาพาจน,มล,สลัว
จึงจำจองตรองรัดวัฏฏะตัว
คงหมองมัวกลั้วผีราคีคาว ฯ
~* ปุถุชน ฅนธรรมดา *~
เพราะจิตใจไม่ละอกุศล
ในวังวนทนกลั้วจนชั่วขัย
ถึงตายดับลับลาก็หาไกล
ลุซึ่งนัยใจล่วงจากบ่วงมาร
ติดในรูป-ลิ้ม-รส-พจน์-กลิ่น-เสียง
ความไม่เที่ยงเบี่ยงจิตลิขิตขาน
จึงหลงเงาเมามัวในตัวการ
ที่สามานย์พาลตัวให้มัวมล
ปล่อยละวางห่างเคลียร์เสียบ้างเกิด
คงบังเกิดความดีที่พูนผล
ละกิเลสเหตุเขลาเมามัวตน
หลุดจากกล,กรง,กรังที่ขังตัว
อันรูป-รส-กลิ่น-เสียงเพียงมายา
อวิชาพาจน,มล,สลัว
จึงจำจองตรองรัดวัฏฏะตัว
คงหมองมัวกลั้วผีราคีคาว ฯ
~* ปุถุชน ฅนธรรมดา *~
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
