~หิว...เธอ~
เสร็จการกิจ บิดไหล่ ไล่เมื่อยขบ
แล้วเคารพ นายจ้าง ร่างเบาหวิว
ก่อนถลา พาพุง พุ่งตัวปลิว
ก็มันหิว นี่ครับ กลับแล้วตรู
ซ้อนวินแว้น แล่นดุ ทะลุบ้าน
แว่วสะท้าน สากดุ ทะลุหู
ระคนกลิ่น แกงขม ต้มปลาทู
ทั้งทอดหมู ปูผัด จัดหนักเชียว
วินสะกิด คิดตังส์ ค่านั่งโอบ
จ้างแกโฉบ ลืมนรก อกมันเสียว
เอาไปเลย ห้าสิบ ทิปบาทเดียว
หิวจนเหี่ยว แล้วหนอ ผมขอตัว
เดินกรุ้มกริ้ม ยิ้มย่อง มองหยาหยี
จากมุมนี้ ช่างงาม ยามแกงคั่ว
ลองมุมนี้ หยาดฟ้า มาสู่ครัว
เท้ายันหัว สวยแท้ แม่หวานใจ
แค่แอบมอง ข้างหลัง ยังซู่ซ่า
หากได้มอง ข้างหน้า จะปานไหน
พ่อบ้านหื่น ยืนซุ่ม ณ.มุมไกล
ก่อนไถล รวดเร็ว ณ.เอวกลึง
พ่อเอวบวม สวมกอด หยอดทายทัก
"โอ้ยอดรัก ของพี่ ที่คิดถึง"
เธอร้องอุ้ย เขินดิ้น กินตำลึง
"ช่อพลับพลึง ช่างน่ากิน ให้ดิ้นตาย" (แฮ่..หื่นถึงขีดสุด)
เจอถ้อยหื่น รื่นจิต ยิ่งบิดใหญ่
เดี๋ยวตอกไข่ หักถั่ว มั่วเหลือหลาย
ก่อนหันหน้า มายิ้ม ปริ่มเอียงอาย
"ฮ่วย!!แม่ยาย นี่หว่า ลาแล้วเออ"
ทรวดทรง ลงตัว เหมือนกันเด๊ะ บอม ซอง ดุ๊ก
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
