ส่งสายตาอ้อนวอนอย่าไปได้ไหม
โอบกอดไว้ด้วยอ้อมแขนอันแนบแน่น
ต่อจากนี้ไม่เหลือแล้วคำว่าแฟน
ความชอกช้ำเข้ามาแทนในกลางทรวง
เหตุผลใดจะมารั้งให้เธออยู่
ใจมิอาจรับรู้...น้ำตาร่วง
เหมือนคมมีดเสียดแทงเข้ากลางทรวง
ใจทั้งดวงแตกสลายในพริบตา
ขาเจ้าเอยทำไมอ่อนแรงนัก
คงเพราะรักเขามากจนหมดท่า
วันนี้คงต้องนอนจมคราบน้ำตา
เป็นคนโง่ที่ไร้ค่าเธอไม่มอง
จบซะทีความรักอันน่าเศร้า
ไม่มีเงาคนใจร้าย..หยิ่งผยอง
น้ำตาปรี่ทั้งสองแก้ม...ยังลำพอง
หวังว่ากรรมคงสนองเธอสักวัน
โอบกอดไว้ด้วยอ้อมแขนอันแนบแน่น
ต่อจากนี้ไม่เหลือแล้วคำว่าแฟน
ความชอกช้ำเข้ามาแทนในกลางทรวง
เหตุผลใดจะมารั้งให้เธออยู่
ใจมิอาจรับรู้...น้ำตาร่วง
เหมือนคมมีดเสียดแทงเข้ากลางทรวง
ใจทั้งดวงแตกสลายในพริบตา
ขาเจ้าเอยทำไมอ่อนแรงนัก
คงเพราะรักเขามากจนหมดท่า
วันนี้คงต้องนอนจมคราบน้ำตา
เป็นคนโง่ที่ไร้ค่าเธอไม่มอง
จบซะทีความรักอันน่าเศร้า
ไม่มีเงาคนใจร้าย..หยิ่งผยอง
น้ำตาปรี่ทั้งสองแก้ม...ยังลำพอง
หวังว่ากรรมคงสนองเธอสักวัน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
