พอได้เหล้าเข้าปากลำบากสิ้น
สองยลยินด้วยปลื้มลืมความหลัง
เหล้าเพียงไหสุขสมภิรมย์จัง
พอไหพังเพราะทุ่มกลับกลุ้มใจ
เหล้าเรากินรินแบ่งแสดงชื่อ
หากเหล้าคือ ผู้กิน สิ้นสุกใส
คนกินเหล้ารู้รสสดวิไล
เหล้ากินใคร ตายลับ ไม่กลับคืน
แล้วมาโทษว่าเหล้ามันเผาร่าง
แต่คนต่างไม่แคร์แลขัดขืน
ล้วนนิยมชมชอบมากอบกลืน
สติฟื้นคืนกลับ..แสนอับอาย.
สองยลยินด้วยปลื้มลืมความหลัง
เหล้าเพียงไหสุขสมภิรมย์จัง
พอไหพังเพราะทุ่มกลับกลุ้มใจ
เหล้าเรากินรินแบ่งแสดงชื่อ
หากเหล้าคือ ผู้กิน สิ้นสุกใส
คนกินเหล้ารู้รสสดวิไล
เหล้ากินใคร ตายลับ ไม่กลับคืน
แล้วมาโทษว่าเหล้ามันเผาร่าง
แต่คนต่างไม่แคร์แลขัดขืน
ล้วนนิยมชมชอบมากอบกลืน
สติฟื้นคืนกลับ..แสนอับอาย.
"บ้านริมโขง"