ยาก..จะหักใจลืม ยังซึมเศร้า
เพราะรักเจ้า มิอาจฝืน ไม่ให้ฝัน
น้ำตา ทาแก้ม ทุกวัน
ไม่อาจ สะกดกลั้น มิให้ริน
หรือเพราะ เจาะจง จะรังแก
เอารักมากรีด ให้เป็นแผล จนแดดิ้น
ใจร่วง คงกองกับพื้นดิน
ยังคง ได้กลิ่น เลือดคาวคาย
ใจช้ำดวงนี้
สกปรก ไม่มีดี อะไรได้
เจ้าเบื่อ จึงทิ้งดวงใจ
ทิ้งให้ ข้าช้ำระกำเกิน
[/size][/font]เพราะรักเจ้า มิอาจฝืน ไม่ให้ฝัน
น้ำตา ทาแก้ม ทุกวัน
ไม่อาจ สะกดกลั้น มิให้ริน
หรือเพราะ เจาะจง จะรังแก
เอารักมากรีด ให้เป็นแผล จนแดดิ้น
ใจร่วง คงกองกับพื้นดิน
ยังคง ได้กลิ่น เลือดคาวคาย
ใจช้ำดวงนี้
สกปรก ไม่มีดี อะไรได้
เจ้าเบื่อ จึงทิ้งดวงใจ
ทิ้งให้ ข้าช้ำระกำเกิน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
