ใจหนอใจ .ไยเชือดเชือน!
..........................
วนเวียนเปลี่ยนผันอันใด เกลื่อนก่นบนใจ
มีดปาดวาดดาบจาบแทง
ปุบปับจับเชี่ยวเรี่ยวแรง กระหน่ำสำแดง
กระแทกแตกยับดับพลัน
เกิดด้วยสำเนียงเสียงนั้น หยอกล้อพอกัน
สะเทือนจิตสะเทือนใจ
บทกวีเปลี่ยนจิตคิดไป หยุดโลกโศกได้
สลักสลายคลายเหงา
หลงลืมค่าคุณหนุนเรา หลงจูบรูปเงา
หมองหม่นบนบ่วงห้วงทะเล
จรดกานท์กลอนนอนซมจนเซ ใจอย่าตกสู่เล่ห์
เริ่มใหม่ไม่สายหายกัน!!
..............................

กาย์ฉบัง ๑๖