เชื้อชีวิต
.........................
มีชีวิตติดเชื้อ นานมา
แก้วเปล่าเหล้าโซดา กับแกล้ม
เปิดเพลงหม่นบ่นหา ปลดเปลื้อง
หมายผ่อนอารมณ์แย้ม พร่ำเพ้อ รำพัน
คืนวันกำหนดหมดสิ้น ตัวตน
เพียงฝุ่นท้องถนน ต่ำต้อย
ความลำบากยากจน ลิขิต
ตีค่าแรงงานน้อย ท่วมท้น คนดิน
จากถิ่นฐานพล่านดิ้น ในกรุง
ในโลกที่ปรับปรุง สั่งแสร้ง
เก็บเงินใส่เต็มถุง ดั่งนึก
เหมือนถูกเขากลั่นแกล้ง เสกอ้าง กล่าวคำ
งานประจำหนักอึ้ง ต้องปิด
จนหลากหลายชีวิต โศกเศร้า
บ้านเมืองเกิดวิกฤติ หู่หด
สั่งปิดโรงงานเข้า เร่คว้าง กลางเมือง
น้ำแข็งเปลืองเปลี่ยนแก้ว ในมือ
เหมือนโลกที่เขาลือ บิดเบี้ยว
อะไรผิดไปหรือ จึ่งคล้าย
ชีวิตคนลดเลี้ยว จักต้อง ตกงาน!!
...........................