เมื่อดินกลบฝั่งร่างนอนแน่นิ่ง
สองมือยิ่งโอบกอดกันมิห่างหาย
คงรักมั่นผูกสมัครจนวันตาย
แม้ชีวาว่างวายมิห่างกัน
ชีวิตจริงหากประสบเฉกรักนี้
น้องกับพี่คงมีสุขร่วมสวรรค์
จวบคนเป็นจวบคนตายในชีวัน
อยู่คู่ฉันและเธอนั้นอยู่คู่เคียง
แม้ร้างรักจากโลกนี้ไปแล้ว
ไม่ห่างรักคลาดแคล้วมิกล้าเถียง
เพราะสองเราคงทำบุญเคยร่วมเรียง
มิเอนเอียงออกห่างมิร้างลา
หากพรากรักจากใจไม่ห่างร่าง
หัวใจห่างรักร้างร่างนั้นหนา
เราสองนั้นอิงแอบแนบกายา
เพียงกระดูกโครงนั้นหนาที่เคียงกัน
หากวิญญาสองเราได้เคียงคู่
คงอุ้มชูคู่เคียงบนสรวงสรรค์
ตำนานรักสองเราโลกจาบรรพ์
คนโจรจรรษกล่าวขานชั่วฟ้าดิน
หทัยกาญจน์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
