เราคงจะร่วมฝันกันไม่ได้
เพราะหัวใจของพี่มีเจ้าของ
จำตัดใจบอกลาน้ำตานอง
ไม่เรียกร้องพี่ยามาเห็นใจ
ถึงใจน้องร้องร่ำแม้ค่ำเช้า
เพราะแสนเศร้าสุดห้ามปรามใจไหว
เพราะว่าน้องรักพี่นี้กว่าใคร
รู้หรือไม่รักนั้นแสนมั่นคง
น้ำตาน้องไม่มีที่จะหยด
แสนรันทดกล้ำกลืนฝืนยิ้มส่ง
ถึงลาไกลใจช้ำรักดำรง
เพราะน้องปลงใจจากฝากคำลา
น้องดั่งเช่นเป็นทาสสวาทรัก
แต่จำหักใจฝืนคืนปรารถนา
เพราะว่าพี่มีคู่อยู่ตำตา
ไว้ชาติหน้าค่อยสมัครมารักกัน
๑๑เรยา๑๑
เพราะหัวใจของพี่มีเจ้าของ
จำตัดใจบอกลาน้ำตานอง
ไม่เรียกร้องพี่ยามาเห็นใจ
ถึงใจน้องร้องร่ำแม้ค่ำเช้า
เพราะแสนเศร้าสุดห้ามปรามใจไหว
เพราะว่าน้องรักพี่นี้กว่าใคร
รู้หรือไม่รักนั้นแสนมั่นคง
น้ำตาน้องไม่มีที่จะหยด
แสนรันทดกล้ำกลืนฝืนยิ้มส่ง
ถึงลาไกลใจช้ำรักดำรง
เพราะน้องปลงใจจากฝากคำลา
น้องดั่งเช่นเป็นทาสสวาทรัก
แต่จำหักใจฝืนคืนปรารถนา
เพราะว่าพี่มีคู่อยู่ตำตา
ไว้ชาติหน้าค่อยสมัครมารักกัน
๑๑เรยา๑๑