Re: **** ดอกรักร่วง ใต้ต้นโศก ****
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
05 พฤศจิกายน 2024, 07:15:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: **** ดอกรักร่วง ใต้ต้นโศก ****  (อ่าน 11580 ครั้ง)
♥หทัยกาญจน์♥
Special Class LV5
นักกลอนแห่งเมืองหลวง

*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 469
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 814


เพียงความเคลื่อนไหว ผ่านบทกวี


เว็บไซต์
« เมื่อ: 02 กันยายน 2011, 05:04:PM »



...น้ำตารดต้นรักที่หักก้าน
เคยเบ่งบานก็ร่วงโรยให้โหยหา
ความร้าวรานยืนพอรอเวลา
ล้มกายาลงธุีรีพลีลงดิน

...เกิดดอกโศกโบกสะบัดผลัดกิ่งก้าน
เข้าแผ่ซ่านทรวงในให้ถวิล
น้ำตาเอย ก็เผยรด หยดลงริน
ตามด้วยกลิ่น ความเศร้า เข้ามาเยือน...

...ฟ้าฝนเอ๋ย ไฉนเจ้า เฝ้ากลั่นแกล้ง
ไยจึงแจ้งพรหมลิขิตมาติดเหมือน-
เป็นเงาถมห่มโศกมาโยกเรือน
มิคลาดเคลื่อนร้างลาพาจากไป

...ดอกรักร่วงลงสู่ทางที่วางจบ
ดอกโศกซบอกฉันพลันหวั่นไหว
ณ แห่งนี้ดอกรักเหี่ยวรอเหนี่ยวใจ
แต่ดอกโศก กลับแกว่งไกว ไสวรอ...


ตะวันฉาย








ฝนโปรยปรายต้นรักจักเติบใหญ่
เบิกบานใจแตกกิ่งก้านแตกสาขา
ดอกรักสวยออกสีสันตระการตา
สุขอุราเฉกสองเราอยู่เคียงกัน

คอกรักผลิเบิกบานจักเต็มต้น
ถ้าเปรียบคนรักสุขล้นแสนสุขสันต์
สองเรานั้นคงพบกันทุกคืนวัน
เพราะเติมรักนิรันทร์ตลอดกาล

เมื่อไหร่นะฝนจะโปรยหยาดน้ำฟ้า
ร่วงลงมาดอกโศกกลายต้นรักหวาน
เมื่อไหร่หนาฝนบนฟ้าประจักษ์พยาน
ว่าดอกโศกที่แบ่งบานกลับร่วงลง

เพราะดอกโศกโดนฝนหนักจึงเป็นรัก
เพราะประจักษ์โศกต่อไปคงเป็นผง
ขอเป็นรักต้นสูงใหญ่และมั่นคง
ขอสายฝนจงร่วงลงดอกรักบาน

หทัยกาญจน์

 

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

amika29, ช่วงนี้ไม่ว่าง, คนเผาถ่าน, รพีกาญจน์, ไพร พนาวัลย์, ฉันเอง, นพตุลาทิตย์, ปรางทิพย์, Prapacarn ❀, ดาว อาชาไนย, ยามพระอาทิตย์อัสดง, รัตติกาล, ตะวันฉาย

ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

อักษราจารึก รักผลึกตรึกตรองคำ
ร้อยเรียงเคียงคู่ธรรม ศาสตร์ศิลป์ร่ำลำ

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s