มนุษย์ ปถุชน ย่อมมีครู
คือผู้รู้ ผู้แนะนำ ผู้พร่ำสอน
สอนเรื่องเรียน เพียรขีดเขียน อ่านกาพย์กลอน
จนจัดจร เจนจัด หวังได้ดี
ในวันหน้า หวังเพียงเจ้า ได้เติบใหญ่
แต่งกลอนไทย ให้ไพเราะ เสนาะศรี
อักขระ สัมผัสใน นอก มากมี
ฉันทลักษณ์ อื่นอื่นนี้ ครูสอนมา
ศิษย์คนนี้ มิคิดหมิ่น คิดร้างครู
เพราะครูผู้ พร่ำสอน การศึกษา
ศิลปะ เรียงร้อยถัก อักขรา
พจนา ครูพร่ำสอน อยู่ทุกวัน
คารวะ ครูอาจารย์ ที่เคารพ
ขอประสบ พบพาน อย่างสุขสันต์
มีสิ่งใด โปรดจงได้ อภัยกัน
ดั่งสวรรค์ สรรค์สร้าง จากใดฤา
หากมีคำ ติชม จงบอกเถิด
จะได้เกิด งานสร้างสรรค์ ตัวหนังสือ
จะเรียงร้อย เขียนกาพย์กลอน สุดฝีมือ
เสียงลื่อเลื่อง ชื่อเกียรติก้อง เพราะครูเอย...
หทัยกาญจน์
คือผู้รู้ ผู้แนะนำ ผู้พร่ำสอน
สอนเรื่องเรียน เพียรขีดเขียน อ่านกาพย์กลอน
จนจัดจร เจนจัด หวังได้ดี
ในวันหน้า หวังเพียงเจ้า ได้เติบใหญ่
แต่งกลอนไทย ให้ไพเราะ เสนาะศรี
อักขระ สัมผัสใน นอก มากมี
ฉันทลักษณ์ อื่นอื่นนี้ ครูสอนมา
ศิษย์คนนี้ มิคิดหมิ่น คิดร้างครู
เพราะครูผู้ พร่ำสอน การศึกษา
ศิลปะ เรียงร้อยถัก อักขรา
พจนา ครูพร่ำสอน อยู่ทุกวัน
คารวะ ครูอาจารย์ ที่เคารพ
ขอประสบ พบพาน อย่างสุขสันต์
มีสิ่งใด โปรดจงได้ อภัยกัน
ดั่งสวรรค์ สรรค์สร้าง จากใดฤา
หากมีคำ ติชม จงบอกเถิด
จะได้เกิด งานสร้างสรรค์ ตัวหนังสือ
จะเรียงร้อย เขียนกาพย์กลอน สุดฝีมือ
เสียงลื่อเลื่อง ชื่อเกียรติก้อง เพราะครูเอย...
หทัยกาญจน์
อันมนุษย์ ปุถุชน คนเรานั้น
มาถึงวันนี้ได้ ด้วยใจสู้
วิชาการ อ่านเขียน ที่เรียนรู้
ย่อมมีครู อยู่แล้ว บอกแนวทาง
ไม่มีใคร รู้เอง เก่งแต่เกิด
ย่อมชูเชิด บางคน บนรู้บ้าง
เฝ้าเชิดชู บูชา ใช่ว่าวาง
ในฐานะ แสงสว่าง ส่องทางใจ