[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[บ้านริมโขง]

ใครไม่เคยพลัดพรากจากที่อยู่
ย่อมไม่รู้รสเศร้า, เหงาข่มเหง
กลายเป็นคนแปลกหน้า พาวังเวง
ไร้ครื้นเครงละเลงโหยโอยโอดครวญ

แหงนมองฟ้าผลินหน้ามาทางบ้าน
อกสะท้านด้วยจิตติดกำสรวล
ให้ระทึกนึกหน้านัยน์ตานวล
สุดรัญจวนหวนสะอื้นฝืนอาลัย

ต้องจากบ้านงานเข้าเราต้องสู้
มิอาจอยู่คู่เคียงเรียงสมัย
ระทมท้อทุกครั้งดั่งฤทัย
จะขาดดิ้นสิ้นไป..ยามไกลกัน

ฉันว้าเหว่เห่หายคล้ายเดี่ยวโดด
ถูกลงโทษโหดร้ายสลายฝัน
บ้านเริ่มก่อรอเริ่มสุขในทุกวัน
แต่ต้องพลันจากไป ไกลรอนแรม

แหงนหน้ามองจ้องฟ้าข้าประท้วง
ว่าเจ้าสรวงดวงสวรรค์นั้นชอบแถม
พอให้สุขก็แซมทุกข์รุกสอดแนม
พอจะแย้มชื่นบ้างก็ห่างกัน

คิดถึงบ้าน..ยามนี้ ที่เปลี่ยวเหงา
คิดถึงเขา คิดถึงใคร..ที่ในฝัน
คิดถึงเคย เอ่ยคำ พร่ำรำพัน
คิดถึงวัน..เคยพรอด..กอดลออ.

"บ้านริมโขง"