หากว่าจันทร์หลงฟ้าแล้วลาลับ
รอจันทร์กลับมาหาพาหวั่นไหว
คงคิดถึงจันทราพาห่วงใย
สุดอาลัยจันทร์แล้วนะแก้วตา
เปรียบว่าจันทร์นี้เป็นเช่นตัวน้อง
พี่คงร้องร่ำไรใจเรียกหา
ว่าจันทร์เอ๋ยจันดีศรีสุดา
ใจน้องจ๋าร้ายมากไม่อยากจำ
“มานพ”
ดวงจันทร์เปรียบเสมือนตัวน้องนี้
อันตัวพี่หลงไหลรูปงามขำ
เพราะจันทราสวยสดหลังฝนพร่ำ
อยากบินลงโหยต่ำให้เชยชม
น้องมิได้ตั้งใจเปรียบให้สูงศักดิ์
เพียงกลอนรักที่แต่งไปอย่างเหมาะสม
ให้ถ้อยคำเรียงร้อยรักถักอารมณ์
เป็นคำคมเหมาะสมชวนน่าฟัง
หทัยกาญจน์
รอจันทร์กลับมาหาพาหวั่นไหว
คงคิดถึงจันทราพาห่วงใย
สุดอาลัยจันทร์แล้วนะแก้วตา
เปรียบว่าจันทร์นี้เป็นเช่นตัวน้อง
พี่คงร้องร่ำไรใจเรียกหา
ว่าจันทร์เอ๋ยจันดีศรีสุดา
ใจน้องจ๋าร้ายมากไม่อยากจำ
“มานพ”
ดวงจันทร์เปรียบเสมือนตัวน้องนี้
อันตัวพี่หลงไหลรูปงามขำ
เพราะจันทราสวยสดหลังฝนพร่ำ
อยากบินลงโหยต่ำให้เชยชม
น้องมิได้ตั้งใจเปรียบให้สูงศักดิ์
เพียงกลอนรักที่แต่งไปอย่างเหมาะสม
ให้ถ้อยคำเรียงร้อยรักถักอารมณ์
เป็นคำคมเหมาะสมชวนน่าฟัง
หทัยกาญจน์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
