"คนเหงาคนหนึ่งที่คิดถึงเธอ"
คน...ที่นี้ ฝากดารา บอกคำรัก
คน...ที่นี้ ฝากจันทร์ทัก ทายโหยหา
คน...ที่นี้ ฝากอาทิตย์ ชิดติดตา
คน...ที่นี้ ฝากฟากฟ้า มาพบพาน
เหงา...ที่นี้ ณ วันนี้ สุดเหงาหงอย
เหงา...ที่นี้ ณ วันคอย อ้อนคำหวาน
เหงา...ที่นี้ ณ วันหนึ่ง ช่างทรมาน
เหงา...ที่นี้ ณ วันวาร กาลใดกัน
คน...ที่โน้น สบายสุข ทุกข์บ้างไหม
คน...ที่โน้น สบายใจ อย่างสุขสันต์
คน...ที่โน้น สบายสม แสนผูกพัน
คน...ที่โน้น สบายครัน พลันสุขใจ
หนึ่ง...ที่โน้น ดีกว่า ณ ตรงนี้
หนึ่ง...ที่โน้น ดีมาก นั้นใช่ไหม
หนึ่ง...ที่โน้น ดีหนัก หรือมีใคร
หนึ่ง...ที่โน้น ดีไซร้ เพราะไกลตา
ที่…ตรงนี้ เงียบสนิท คนชิดใกล้
ที่...ตรงนี้ เงียบหัวใจ ใคร่ครวญหา
ที่...ตรงนี้ เงียบหงอย คอยเธอมา
ที่..ตรงนี้ เงียบหนักหนา เมื่อขาดเธอ
คิด…ตรงนี้ ยามเช้า น่าใจหาย
คิด...ตรงนี้ ยามบ่ายหลับ ฝันเสมอ
คิด...ตรงนี้ ยามเย็นผ่าน เพียงพบเจอ
คิด...ตรงนี้ ยามเพ้อเหม่อ เธอไม่มา
ถึง...ตรงโน้น ที่ไกลโพ้น สุดฟ้าฟาก
ถึง...ตรงโน้น ที่ไกลจาก สุดโหยหา
ถึง...ตรงโน้น ที่ไกลกัน สุดธารา
ถึง...ตรงโน้น ที่ไกลตา ร้าวดวงใจ
เธอ...ตรงโน้น รู้บ้างไหม ฉันคิดถึง
เธอ...ตรงโน้น รู้คำนึง ถึงฉันไหม
เธอ...ตรงโน้น รู้ถึงรัก ซึ้งทรวงใน
เธอ...ตรงโน้น รู้ไหมใคร ที่รักเธอ
"คนเหงาคน คนหนึ่งที่ ที่คิดถึง
ฝากถ้อยคำ รำพึง ถึงเสมอ
ว่าสักวัน กาลใด เพียงอ่านเจอ
เฝ้าละเมอ เพ้อถึงเธอ ทุกคืนวัน
คนเหงาคน คนหนึ่งที่ ที่คิดถึง
ฝากกลอนรัก ที่ตราตรึง ถึงสวรรค์
มินานเนา เราคงพบ ประสบกัน
ขอสุขสันต์ อยู่เคียงกัน ชั่วฟ้าดิน"
หทัยกาญจน์