มนุษย์ ปถุชน ย่อมมีครู
คือผู้รู้ ผู้แนะนำ ผู้พร่ำสอน
สอนเรื่องเรียน เพียรขีดเขียน อ่านกาพย์กลอน
จนจัดจร เจนจัด หวังได้ดี
ในวันหน้า หวังเพียงเจ้า ได้เติบใหญ่
แต่งกลอนไทย ให้ไพเราะ เสนาะศรี
อักขระ สัมผัสใน นอก มากมี
ฉันทลักษณ์ อื่นอื่นนี้ ครูสอนมา
ศิษย์คนนี้ มิคิดหมิ่น คิดร้างครู
เพราะครูผู้ พร่ำสอน การศึกษา
ศิลปะ เรียงร้อยถัก อักขรา
พจนา ครูพร่ำสอน อยู่ทุกวัน
คารวะ ครูอาจารย์ ที่เคารพ
ขอประสบ พบพาน อย่างสุขสันต์
มีสิ่งใด โปรดจงได้ อภัยกัน
ดั่งสวรรค์ สรรค์สร้าง จากใดฤา
หากมีคำ ติชม จงบอกเถิด
จะได้เกิด งานสร้างสรรค์ ตัวหนังสือ
จะเรียงร้อย เขียนกาพย์กลอน สุดฝีมือ
เสียงเลื่องลือ ชื่อเกียรติก้อง เพราะครูเอย...
หทัยกาญจน์