แอบเห็น.
ความชาเย็น..ที่เคลือบแฝง..แรงเสน่หา
ความหดหู่..ที่รุมเร้า...เคล้าน้ำตา
ความเฉยชา..ที่เชือดเฉือน..สะเทือนใจ
ใครหนอ....
ทำพี่ท้อ..แล้วทรมาน..ให้หวั่นไหว
ต้องมนตรา..นารีพิฆาต..บาดฤทัย
จนใครใคร..เข้าใจผิด..คิดปลดปลง
และแล้ว..
เจอนางแก้ว พลิกชะตา พาลุ่มหลง
พี่คร่ำครวญ หวนละห้อย คล้อยอนงค์
ก่อนบรรจง พรรณนา หาแต่นาง
แสนยินดี
เมื่อเห็นพี่ คืนวิญญา มาสู่ร่าง
ระริกรี้ ลืมลีลา คราอ้างว้าง
บ่อำพราง เพราะฤทธิ์รัก ประจักษ์ใจ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
