หากน้องเป็นดวงจันทร์บนชั้นฟ้า
ตัวพี่ยาอยู่ไกลคงไหวหวั่น
เหมือนกระต่ายหมายมองจ้องเพียงจันทร์
คงแค่ฝันคิดไปโถใจเรา
ส่องสว่างให้เห็นลอยเด่นดวง
น้ำตาร่วงทุกคราพาใจเหงา
เพราะเป็นคนอ่อนไหวใจแสนเบา
หลงรักเขาทุกคราที่มาเยือน
“มานพ”
หากน้องเป็น เฉกเช่นจันทร์ บนฟากฟ้า
ขอพี่ยา มองนภา ยามจันทร์เคลื่อน
หากน้องอยู่ บนนั้นจริง ไม่แฉเฉือน
น้องจะเลื่อน จันทร์นี้ ให้ตรงใจ
ขอให้พี่ เฝ้ามอง จันทร์ดวงนี้
จันทร์ดวงที่ ทำให้พี่ นั้นหวั่นไหว
จันทร์ดวงนี้ จะกระจ่าง สว่างไกล
ให้พี่ได้ ชมดวงใจ บนดวงจันทร์
หทัยกาญจน์
ตัวพี่ยาอยู่ไกลคงไหวหวั่น
เหมือนกระต่ายหมายมองจ้องเพียงจันทร์
คงแค่ฝันคิดไปโถใจเรา
ส่องสว่างให้เห็นลอยเด่นดวง
น้ำตาร่วงทุกคราพาใจเหงา
เพราะเป็นคนอ่อนไหวใจแสนเบา
หลงรักเขาทุกคราที่มาเยือน
“มานพ”
หากน้องเป็น เฉกเช่นจันทร์ บนฟากฟ้า
ขอพี่ยา มองนภา ยามจันทร์เคลื่อน
หากน้องอยู่ บนนั้นจริง ไม่แฉเฉือน
น้องจะเลื่อน จันทร์นี้ ให้ตรงใจ
ขอให้พี่ เฝ้ามอง จันทร์ดวงนี้
จันทร์ดวงที่ ทำให้พี่ นั้นหวั่นไหว
จันทร์ดวงนี้ จะกระจ่าง สว่างไกล
ให้พี่ได้ ชมดวงใจ บนดวงจันทร์
หทัยกาญจน์