ด้วยดวงจิตคิดรักงานอักษร
เฝ้าแต่งกลอนด้วยจิตคิดรักใคร่
สองปีกว่าพาฝันอันถูกใจ
นำมาเลี้ยงหทัยได้อย่างดี
ด้วยจิตรักถักทอก่อความหมาย
ต่อเป็นสายสร้อยคำลำนำศรี
มิได้หวังให้เห็นเป็นกวี
เพียงแต่มีใจรักจะถักทอ
แต่งมาได้สองปีที่ฝึกหัด
ปฎิบัติตามกฎหมดทุกข้อ
แต่สำนวนยังด้อยพลอยอยากท้อ
แต่ใจก็ยังรักอักษรา
สิ่งที่ได้อีกทางอย่างเกินคาด
เสียงตวาดเสียงบ่นเสียงก่นด่า
เป็นเสียงของคนดีศรีภรรยา
ว่าผมรักอักษรามากกว่าเธอ
สล่าผิน