"รำเพย พลิ้ว แผ่ว เพียง สำเนียง พร่ำ คำ หวาน"
รำเพย รำไพ พิไร พิรี้
พริ้วผ่าน พจี ฤดี กระจ่าง
แผ่วผิว รำพัน ฝากฝัน นภางค์
เพียงพรั่น แต่พราง พรมพร่าง รำเพย
สำเนียง เสนาะ เหมือนเหมาะ หมายมุ่ง
พร่ำเพ้อ ผดุง จรุง เฉลย
คำเคียง คล้ายกรับ ขยับ จะเกย
หวานหยด มดเย้ย หอมเตย น้ำตาล ฯ
"ลัด เลียบ เลาะ เสาะ สอด ส่าย หมาย ตา"
ลัดลง คูคัน ตะวัน บ่ายบ่าย
เลียบร่อง คลองปลาย ปริ่มทราย น้ำใส
เลาะนา ตานงค์ เลยปรง ลงไป
เสาะกบ ตัวใหญ่ ติดไคร่ ลอยคอ
สอดไม้ ไผ่รวก ฉมวก ขยับ
ส่ายตา หากับ มือจับ ใจจ่อ
หมายอ่อม จ่อมจอง เต็มข้อง คล้องคอ
ตานี้ ละหนอ หม้อส้ม ต้มยำ ฯ
"พี่ขอซับน้ำตา อย่าน้อยใจ"
พี่น้องใครใครคัดจะตัดขาด
ขอตัดใยเพียงญาติคือขาดเขลา
ซับซ้อนสร้างสื่อสานแต่นานเนา
น้ำเปล่าเล่าหรือข้น ล้นเลือดคลาน
ตาต่อตาต่อฟันแต่วันเก่า
อย่าได้เอาสาระมาประหาร
น้อยจวบใหญ่ใครยั้งคนรังควาญ
ใจต่อใจไว้ผ่านพาลผจญ ฯ
มัวเตาะแตะเลยโดนปาดไปสองท่าน
พรายม่าน
สันทราย
๓๐.๐๘.๕๔
ให้ แล้ว เอา คืน มะรืน นี้ ตาย