อุแม่เจ้า! เพลาหน่อยคอยน้ำก่อน
เปลื้องผ้าผ่อนแบบนี้ไม่ดีหนอ
คอยหนูหาบน้ำให้ได้เพียงพอ
พฤติกรรมมันส่อยังไงยังไง
กว่าหนูจะหาบน้ำเพิ่มเติมเต็มตุ่ม
ตัวคงรุมร้อนฤทธิ์ด้วยพิษไข้
แต่เอาเถอะเพื่อครูหนูเต็มใจ
ก็ครูใช้ใครล่ะจะไม่ทำ
คนเป็นครูสั่งใดต้องได้หมด
ห้ามแหกกฎต้องฟังวันยังค่ำ
หากศิษย์เอ่ย เหวย! ย้อนสอนไม่จำ
โดนกระหน่ำซ้ำหาว่าเป็นควาย
มันก็แปลกดีแท้พ่อแม่เห็น
ท่านก็เป็นคนหนาว่าเสียหาย
ลูกของคนไยเรียนเปลี่ยนกลับกลาย
เป็นความหวังดีประสงค์ร้ายอายนะคะ
เอ๊ะ!เอ๊ะ! เอ๊ะ! อย่างไรหรือไข้ขึ้น
สมองมึนคิดไปอย่างไรล่ะ
วกกลับมาเรื่องเก่าเราเถอะนะ
เอ้อ!หนูเจ็บขาค่ะเพราะซ้อมเชียร์
อากาศร้อนสอนไม่ได้ใคร่อาบน้ำ
หนูจะจ้ำตักมาแม้ขาเปลี้ย
ให้ครูอาบซาบซึ้งเผื่อถึงเมีย
อารมณ์เสียได้หายผ่อนคลายลง
แต่คงจะช้าหน่อยโปรดคอยหนู
มิได้อู้รู้เข้าใจในประสงค์
อาจล้มลุกคลุกดินได้เดินไม่ตรง
ครูโปรดจงเมตตาอย่าหาความ
หากมีใครใจดีปรี่ช่วยเหลือ
ครูจะเงื้อง่าไหมใครช่วยหาม
แล้วมีไหมใครเล่าเฝ้าติดตาม
ช่วย "รุ่งอรุณ" ในยามตักน้ำเติม
๐รุ่งอรุณ๐
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
