นี่ขนาดเขียนไม่ออกเห็นบอกใบ้
พูดเป็นสายน้ำไหลให้เชื่อเฉย
เป็นเอามากหากทำซ้ำอย่างเคย
กลอนไหนเอ่ยฤๅเพราะเหมาะเท่าคุณ
ทั้งคารมคมคำฉ่ำถึงเนื้อ
จะให้เชื่อไร้อารมณ์ผมไม่หนุน
ทั้งแกล้วกล้าหาคำมาค้ำจุน
ให้อบอุ่นในกลอนก่อนนิทรา
ไม่จำเป็นเช่นเขาเอาตัวเกี่ยว
กลอนคนเปลี่ยวติดเหงาสิเข้าท่า
ตามสไตล์ไหวหวิวลิ่วนภา
ทำมะดาถนัดนักสาวรักตาย
อิอิ
ที่พูดเป็นน้ำไหลหรือไฟดับ
เพราะเลือกจับถ้อยคำนำสยาย
เขียนไม่ออกบอกไปอย่างอายอาย
ดูคลับคล้ายเสแสร้ง, เหมือนแกล้งทำ
จึงไม่มีแบบแผนไร้แก่นหลัก
ที่แน่นหนักจักสวยด้วยงามขำ
เขียนทื่อทื่อกำหนดมาจรดคำ
แล้วเกิดเป็นกลอนพร่ำ, หรือร่ำไร
แม้คารมคมลื่นหากฝืนคิด
ไม่สนิทติดห่วงเป็นดวงใส
อ่านซ้ำซ้ำซากซากลำบากใจ
เพราะเขียนไปไร้หลัก, จักประจาน
อยากจะเป็นเช่นเขาเราไม่เกี่ยว
อยากจะเกี้ยวเทียวหลงให้สงสาร
อยากจะเขียนกลอนฝากอยากมานาน
อยากจะหวานอย่างเขา, เหงาก็เป็น!!
................................
เพราะเลือกจับถ้อยคำนำสยาย
เขียนไม่ออกบอกไปอย่างอายอาย
ดูคลับคล้ายเสแสร้ง, เหมือนแกล้งทำ
จึงไม่มีแบบแผนไร้แก่นหลัก
ที่แน่นหนักจักสวยด้วยงามขำ
เขียนทื่อทื่อกำหนดมาจรดคำ
แล้วเกิดเป็นกลอนพร่ำ, หรือร่ำไร
แม้คารมคมลื่นหากฝืนคิด
ไม่สนิทติดห่วงเป็นดวงใส
อ่านซ้ำซ้ำซากซากลำบากใจ
เพราะเขียนไปไร้หลัก, จักประจาน
อยากจะเป็นเช่นเขาเราไม่เกี่ยว
อยากจะเกี้ยวเทียวหลงให้สงสาร
อยากจะเขียนกลอนฝากอยากมานาน
อยากจะหวานอย่างเขา, เหงาก็เป็น!!
................................