คำตอบที่ได้..เมื่อใจรักกลอน?
๐
๐ รักกลอนวันละนิดคิดงานศิลป์
ประดิษฐ์คำกวินศิลป์อ่อนหวาน
สื่อด้วยใจใส่กมลจนชำนาญ
ยามนั่งอ่านนอนชมก็สมใจ
๐ รักกลอนวันละหน่อยค่อยค่อยรัก
เหมือนกับตักอาหารสู่จานใหญ่
ตักทุกรสดั่งเขียนเปลี่ยนเรื่องไป
พจน์หลั่งไหลเรื่องมากหลากคนดู
๐ รักกลอนวันละน้อยร้อยทอถัก
อนุรักษ์ศิลป์ไทยให้คงอยู่
ใช้คำหวานหว่านไปให้พรั่งพรู
ชนทุกผู้รู้ชอบจักขอบคุณ
๐ รักกลอนวันละหนบนโลกสวย
พินิจคำอำนวยช่วยใจอุ่น
จินตนาสร้างฝันอันละมุน
เหมือนนอนหนุนก้อนเมฆเสกนิทาน
๐ รักกลอนวันละบทสดชื่นจิต
ด้วยมีฤทธิ์คุณค่ามหาศาล
ค้นคำสอนอ่อนเย็นเช่นสายธาร
ชำระมานปัดเป่าเกลาอารมณ์
๐ รักกลอนวันละครั้งดั่งเสพทิพย์
โลกแห่งฝันระยิบหยิบสั่งสม
เกิดวิมานในทรวงล่วงชื่นชม
หัวใจพรมด้วยสุขทุกวารวัน..
ระนาดเอก
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
