๑ไฟลุกโหมโลมแรงแฝงเงามืด
เสียงคราดครืดแตกเต้นเป็นเส้นสาย
บ้านหลังใหญ่ไหม้มอดจนวอดวาย
ให้ใจหายห่วงหาครายืนมอง
๒ดูพระเพลิงเริงรำซ้ำไหววาบ
ทุกอย่างราบเป็นถ่านพานหมิ่นหมอง
ให้เจ็บปวดรวดใจในเงินทอง
ทั้งข้าวของเป็นเถ้าในเตายักษ์
๓ปลายอัคคีสีแดงแฝงทุกข์โศก
คราวิโยคพระกาฬผ่านประจักษ์
ดำดิ่งดูดสูดหายใจไยฝืดนัก
ทุกข์ร้อนหนักเหน็บหนาวคราวผิงไฟ
๔สุมกองเพลิงเหลิงลูบจูบแผ่นฟ้า
ข้าวของข้าเป็นเชื้อเหลือสิ่งไหน
มีชีวิตอยู่รอดและปลอดภัย
กับดวงใจร่ำร้องต้องจำทน
๕ลมวูบไหวไฟฟอนเร่าร้อนรุ่ม
ดั่งเพลิงสุมทรวงอกตระหนกท้น
ทรมานซ่านแสบแทบอับจน
เหลือเพียงคนยืนข้างพลางสบตา
๖บ้านเคยอยู่อู่นอนทั้งหมอนมุ้ง
กลับโพยพุ่งเป็นธุลีที่ยากหา
ม่านหมอกควันผันผายส่ายนภา
ดั่งส่งสารผ่านมาว่าหม่นมัว
๗สะเก็ดแตกแสกสร้างพร่างพรูพรั่ง
ให้ระวังหวั่นหวิวปลิวใส่หัว
ทั้งฝุ่นถ่านลานดินประทินตัว
ให้หม่นทั่วทั้งร่างพลางถึงใจ
๘ห้องนอนหรูคู่เตียงเสียงเพลงก้อง
ท่วงทำนองพลุระเบิดเปิดความไข
ห้องรับแขกแบกรับกับเชื้อไฟ
โทรทัศน์เปิดไว้ให้ใครดู
๙หวนไห้หวนรวนใจให้ไหววูบ
เหมือนยมสูบวิญญาณพานอดสู
เป็นเหตุเก่าเนาใดให้พันตู
ใคร่อยากรู้เพราะกรรมทำใดมา
๑๐จะเสาะคืนอื่นอย่างต่างแทนทด
จะล้างหมดเคราะห์นี้ที่เสาะหา
เมื่อไฟวอดมอดดับลงลับตา
คงเหลือค่าแค่ดินเป็นสินทรัพย์
ไม่มีไรทำครับ ถ้าเอาไปส่งอาจารย์ ไม่ว่า แต่ถ้าเอาไปเผยแพร่ แค่เครดิต ก็ขอบคุณ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
