แหม..ไม่ลา.."หมาไม่แล"..มาแต่ไหน?
ทำเฉไฉ..สู้หน้า..มาหลายเที่ยว
ไร้คนสื่อ..ถือสานส์..สมานเกลียว
ก็ซีดเซียว..หน้าจืด..ฝืดอารมณ์
กว่าจะเค้น..ให้เห็นเพราะ..กลอนเลาะรัก
ก็ถูกทัก..ว่าวัยทอง..มาร้องข่ม
มิมีสิทธิ์..ลงคาน..กานท์ระทม
จะพร่างพรม..แง่ใด?..ไปไม่เป็น
ถึงบางครั้ง..เหมือนมา..ทำลาจาก
ก็ยังอยาก..ออดอ้อน..ซ่อนให้เห็น
แม้ดวงอับ..คับคู่..ดูลำเค็ญ
แต่เช้า-เย็น..ก็อยาก...จะฝากกลอน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
