ถ่านไฟเก่าเขาเบื่อเมื่อเปียกฝน
เอาไฟลนให้ลุกมันจุกปื้น
ดุจดั่งคนใจดำต้องกล้ำกลืน
ถ่านยังชื้นก่อไฟไม่ติดแล้ว
จะไม่ขอคืนกลับจับไฟเก่า
จะไม่เฝ้าง้องอนขอนอนแหง่ว
จะไม่เดินปะปนวนปะแนว
จะไม่แอ่วอ้อนออดไปกอดซ้ำ
ทางเสือผ่านถ่านเก่าไม่ขอเก็บ
เอามาเหน็บเจ็บใจให้เป็นจ้ำ
ผ่านไปแล้วผ่านไปจะไม่จำ
ไม่ตอกย้ำร่ำไรรีบไปเลย
หาถ่านใหม่ไฟแดงที่แรงร้อน
เข้ามาป้อนเตาเดิมให้เริ่มเผย
คงทันอกทันใจไม่เหมือนเคย
เอ้อระเหยเอ่ยคำไม่นำพา
"ปรางค์ สามยอด"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
