หากวันนี้เหนื่อยนักพักเสียบ้าง
ลองปล่อยวางห่างโลกที่โยกไหว
โลกขับเคลือนคนเครียดเคร่งเร่งมากไป
ลืมจิตใจลืมสงบลืมทบทวน
ต่างไขว่คว้ามากมายหมายใจว่า
มีเงินตราทรัพย์สินกลิ่นหอมหวล
เมื่อพลาดท่าตกต่ำช้ำคร่ำครวญ
ชีวิตล้วนไม่แน่แปรผันไป
รู้ทั้งรู้เอาไปไม่ได้แน่
ก็ยังแพ้ตัณหาพาหวั่นไหว
อยากจะมีมากมายเหมือนใครใคร
อยากจะให้โลกชมนิยมตน
ถึงสุดท้ายตายจบดินกลบฝัง
คนก็ยังลืมคิดจิตสับสน
ลืมยึดถือความดีตีค่าคน
จึงไม่อาจหลุดพ้นผลแห่งกรรม
หากปล่อยวางสักนิดคิดทวนทบ
คงสงบจิตใจไม่ถลำ
คงจะสุขด้วยใจที่ใฝ่ธรรม
ไม่ต้องคร่ำครวญโศกโลกลืมเรา...
ลองปล่อยวางห่างโลกที่โยกไหว
โลกขับเคลือนคนเครียดเคร่งเร่งมากไป
ลืมจิตใจลืมสงบลืมทบทวน
ต่างไขว่คว้ามากมายหมายใจว่า
มีเงินตราทรัพย์สินกลิ่นหอมหวล
เมื่อพลาดท่าตกต่ำช้ำคร่ำครวญ
ชีวิตล้วนไม่แน่แปรผันไป
รู้ทั้งรู้เอาไปไม่ได้แน่
ก็ยังแพ้ตัณหาพาหวั่นไหว
อยากจะมีมากมายเหมือนใครใคร
อยากจะให้โลกชมนิยมตน
ถึงสุดท้ายตายจบดินกลบฝัง
คนก็ยังลืมคิดจิตสับสน
ลืมยึดถือความดีตีค่าคน
จึงไม่อาจหลุดพ้นผลแห่งกรรม
หากปล่อยวางสักนิดคิดทวนทบ
คงสงบจิตใจไม่ถลำ
คงจะสุขด้วยใจที่ใฝ่ธรรม
ไม่ต้องคร่ำครวญโศกโลกลืมเรา...
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
