เธอเป็นเช่นดวงเดือน
เสมอเหมือนเพื่อนเคียงคู่
คอยเพ้อชะเง้อดู
รอแสงสู่อยู่กลางใจ
เมื่อใกล้ให้เพ้อฝัน
เมื่อขาดกันกลับสั่นไหว
มืดมนทุกหนไป
แทบขาดใจไม่พบเธอ
ป่ะ ถึงไหนถึงกัน แต่คงไม่ต้องใช้น้ำตาลแล้วมั้งง งง ... 555+
ดุจสิ้นแสงสุรีย์
วันใดที่ไม่พบเจอ
หงอยเหงาเศร้าจนเพ้อ
อยากเคียงเธอทุกนาที
ฤทธิ์รักแรงคิดถึง
ห้อตะบึงในฤดี
มิพักมิปราณี
เจียนใจนี้จะวางวาย
กาแฟดำ
คงไม่ต้องใช้น้ำตาลแล้ว..เหยาะเกลือสักหน่อยดีมั้ย อิ อิ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
