[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[บ้านริมโขง]

เป็นอาการ “วัยทอง” น้องกำเริบ
เคยอิ่มเอิบกลับบี้บุบจนหลุบหลง
อารมณ์เลยคาค้าง อย่างงุนงง
อุปสงค์อุปทานมันสานทาง

ยากจะแก้แปรปรับรับเอาเถิด
ช่างงามเลิศ “ได้แก่” แลสวยสาง
น้อยคนนักจักเหมือนเรา..เจ้าน้องนาง
ไม่ตายค้าง ตายคา...น่าพอใจ

ความร้อนรุ่มกลุ้มอารมณ์จนขมปาก
ต้องกินหมากอยากหวานน้ำตาลใส่
หากร้อนรนบนตัวเหมือนกลั้วไฟ
น้ำแข็งใส่กาละมัง..แล้วนั่งปลง

ว่า..โอ้เอ๋ย อนิจจัง สังขารา
ไยเกิดมาหดหู่ไร้คู่หลง
ทุกอย่างมีเหมือนเขาเท่าจำนง
หรืออาจส่งดีกว่า..ตัวไม่ดำ..

...เหตุไฉน ตัวเรา..ก็เท่านี้..
ไยไม่มีอ้อนออดพรอดงามขำ
อยู่ก็เพียงมดแดงมาแฝงคำ
มาต่อตำไต่ตอม...พะยอมนาง....

ไม่เห็นมีใดแก้...แม้อยากหาย
ให้วุ่นวาย หัวค่ำ ย่ำรุ่งสาง
วอนเทวาให้ช่วยด้วยอีกทาง
ท่านก็ต่าง...ส่ายหน้า...ว่า “Goodbye”

"บ้านริมโขง"