เพราะอยู่เดียวเปลี่ยวเหงาใจเศร้าสร้อย
จึงถักร้อยถ้อยคำอันล้ำค่า
กลั่นออกจากห้วงใจให้กานดา
โปรดรู้ว่ามีใครเขาใฝ่ปอง
ใช้ถ้อยคำง่ายง่ายเพื่อถ่ายทอด
ดั่งผักปลอดสารพิษลิขิตล่อง
เพราะเป็นชายชาวดินถวิลมอง
เจ้าหงส์ทองฟ่องฟ้าสง่างาม
ได้แต่เพียงแอบปลื้มจึ่งลืมหลง
ว่าอนงค์เนื้อทองคงมองข้าม
ต้องเจียมเนื้อเจียมตนอย่าลนลาม
จะกลายเป็นที่สามของทรามวัย
ฝากกลอนกานท์ผ่านลมไปพรมพร่าง
ผิวนวลปรางสดชื่นระรื่นใส
เจ้าแย้มบานชูช่อละออไอ
น้อมหทัยยิ้มรับประดับจินต์
"ปรางค์ สามยอด"