[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[นพตุลาทิตย์]

แสนเจ็บปวดรวดช้ำระกำหนัก
กายประจักษ์จมูกหูดูโดนสิน
กลับนครโรมคัลผันคำยิน
ให้ภูมินทร์เชษฐาว่าความแค้น

ทศกรรฐ์ว่า
"บอกพี่มาน้องสำฯ ใครทำเจ้า"

นางยักษ์เอาแต่ร้องฟ้องความแค่น
ว่าลักษณ์รามขามข่มให้ตรมแทน
ความรักแสนที่มอบกลับตอบช้ำ

สำมนักขาว่า
"ข้านั้นเดินโดดเดี่ยวเที่ยวกลางป่า
มันเกี้ยวพาราสีน้องพี่หนำ
ข้าไม่ตอบชอบด้วยช่วยกันทำ
มันก็กล้ำตัดทีนสินมือมา"

พระยาขรว่า
"เหม่ เหม่! ไอ้มนุษย์สุดบังอาจ
จะพิฆาตให้เกลี้ยงเยี่ยงหมูหมา
มิให้เป็นเช่นตอแค้นคอกา"
ขุนขรว่า "จัดทัพไปจับมัน"

.......................................................................................

มาร่ายยาวกล่าวเกริ่นเชิญขบคิด
แท้เทียวจิตใจหญิงลิงยังขัน
คิดแย่งชายหมายคู่ชู้ชีวัน
เข้าตบตีเชิงชั้นหวั่นเรื่องจริง

ยังปากพร่อยอ่อยเหยื่อเชื่อมิได้
แท้ความไขกลับกลอกหลอกเสียยิ่ง
หวั่นหวั่น โลกยุคใหม่ให้ประวิง

นี่หรือหญิง คบได้ ไม่จีรัง